Вы здесь

39. Которой ответчик учнет бити челом на судью, что он ему недруг, и по недружбе судитися ему у него немочно.

39. А будет которой ответчик учнет бити челом на кого судью, что тот судья ему недруг, или с ним есть какое дело, и ему в том Приказе отвечати и искати немочно: и ему велено бити челом до суда царю, и по тому его челобитью, велят судити их в-ыном Приказе, иным судьям, и по судному делу указ и вершенье что ни будет, тому так и быти; а сверх того суда в том деле, по которому будет указ учинен, иному суду нигде не быти. А кто в котором Приказе учнет искати на ком чего нибудь, а ведая себе в том Приказе судью или подьячего недруга, а царю о том наперед до суда не бил челом, а суд был, и дело вершено по правде, а не по недружбе и не по посулам; и после того учнет на противника своего, на судью, бити челом, что тот судья ему недруг и судил неправдою: и тому его челобитью верить не велено, и другому суду не быти, а быти по тому первому суду, потому, ведая себе судью недруга, а преж суда не бил челом, и тот ему суд учинится по ево доброй воле.